بیماری پوستی مزمن خودایمنی است. این بیماری هنگامی رخ می دهد که دستگاه ایمنی بدن سیگنال های اشتباهی می فرستد. این سیگنال ها باعث افزایش سرعت چرخه ی رشد سلول های پوست می شود؛ یعنی افزایش بیش از حد سلول های پوستی از میزان ریختن آنها. پسوریازیس واگیردار نیست.
بر اساس مطالعات انجام شده، تخمین زده می شود که پسوریازیس بر حدود ۲٪ از جمعیت جهان تاثیر می گذارد. هدف از این بررسی، جمع بندی هدفمند و ارزیابی مقالات، برای بررسی شیوع بیماری پسوریازیس در افراد سالمند می باشد.رخ پسوریازیس با توجه به سن، جنس، منطقه و قومیت متفاوت است. تصور می شود که ترکیبی از عوامل محیطی و ژنتیکی مسئول این تفاوت ها است. این می تواند در هر سنی رخ دهد، با وجود آن که اغلب برای اولین بار بین سنین ۱۵ و ۲۵ سال به نظر می رسد. تقریبا یک سوم از بیماران مبتلا به پسوریازیس اظهار داشته اند که قبل از سن ۲۰ سالگی تشخیص داده شده اند. پسوریازیس بر هر دو جنس به طور مساوی تاثیر می گذارد. اگرچه آمار دقیقی در مورد شیوع این بیماری در ایران وجود ندارد، اما باید گفت پسوریازیس در ایران جزو بیماریهای شایع پوستی بوده و به نظر می رسد در شمال ایران حتی از شیوع بالاتری نیز برخوردار باشد. در بین بیماریهای پوستی که افراد سلمند مبتلا می شوند، به طور خاص پسوریازیس شایع ترین عامل بیماری پوستی در سالمندان به ویژه افراد بالای ۶۰ سال سن می باشد.نتیجه گیری: پسوریازیس از نوع پلاک مزمن رایج ترین شکل پسوریازیس در بیماران مسن است. بر اساس نتایج مقالات مشخص شده است، که ژن ها و سیستم ایمنی بدن می توانند در این امر نقش داشته باشند. به عنوان مثال ، وقتی شخصی دچار پسوریازیس می شود ، سلول های T شروع به حمله به سلول های پوستی بدن می کنند و باعث می شود بدن سلول های جدید بیشتری تولید کند. پسوریازیس باعث نمی شود که افراد پیرتر از افراد هم سن خود به نظر برسند. اما می تواند احتمال برخی مشکلات سلامتی مرتبط با سن را افزایش دهد. و از آنجا که این بیماری می تواند باعث ایجاد زخم در پوست سر و پوست بیمار و به ویژه بیماران مسن تر شود، بنابراین لزوم مراقب های بهداشتی و سلامتی در این افراد بیشتر از بقیه می باشد